Budżet ubezpieczeń społecznych na rok 2026: „Nasz system opieki zdrowotnej staje się autodestrukcyjny; żywi się własnymi organami”.

Nasz system opieki zdrowotnej, dobro wspólne, którego model stawiano za wzór kilka dekad temu, został, w wyniku kolejnych decyzji politycznych i reform, głęboko zdyskredytowany. Niezdolni do gruntownej przebudowy swojego modelu finansowania, przywódcy polityczni polegają na wadliwym systemie i nadużywają go: opodatkowują i karzą użytkowników systemu, czyli pacjentów i pracowników służby zdrowia. Innymi słowy, aby przetrwać, system staje się autodestrukcyjny: żywi się własnymi organami.

W ten sposób podwaja dopłaty do opieki zdrowotnej: ten „podatek chorobowy”, będący dokładnym zaprzeczeniem intencji twórców Ubezpieczeń Społecznych, by „składać składki według swoich możliwości, otrzymywać według swoich potrzeb”, jest cynicznie uzasadniany potrzebą „uczynienia pacjentów bardziej odpowiedzialnymi” – nagłego poczucia winy za chorobę. Tę zmianę w postrzeganiu choroby wzmacnia zapowiadane opodatkowanie zasiłków dziennych dla pacjentów z chorobami przewlekłymi. System oparty na solidarności ulega zatem z każdym dniem coraz większej erozji, pod presją krótkoterminowych interesów, napędzanych brakiem ambicji politycznych.

Lekarze z kolei stają się idealnymi kozłami ofiarnymi. Projekt ustawy o finansowaniu ubezpieczeń społecznych (PLFSS) na rok 2026 ustanawia zatem regulacje, kary i dopłaty do dochodów z opieki zdrowotnej. Lekarze pobierający dodatkowe opłaty, obarczeni odpowiedzialnością za pogłębianie nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej, są piętnowani i potępiani.

Autoryzację do pobierania dodatkowych opłat przyznał Raymond Barre [1924–2007] , ówczesny premier, który uznał, że samo ubezpieczenie zdrowotne nie nadąży za szalejącą inflacją i nie zapewni dostępności oraz jakości opieki. Wymagania kwalifikacyjne są surowe i określone prawnie: aby móc wystawiać rachunki za te dodatkowe opłaty, należy posiadać dwuletnie doświadczenie na stanowisku asystenta dyrektora klinicznego lub asystenta specjalisty, pięcioletnie doświadczenie jako praktykujący lekarz szpitalny lub pięcioletnie doświadczenie jako praktykujący lekarz szpitalny w wojskowych szpitalach dydaktycznych.

Pozostało Ci 64,96% artykułu do przeczytania. Reszta jest dostępna tylko dla subskrybentów.